Geyik geldi!

Bu "geyik olayı" var ya kalp krizi vakalarını katlayacak!..
Vodofone'un geyiğinden söz ediyorum.
Öyle zamansız geliyor ki...
İnsanın odu, moduna karışıyor...
Geçen sabah yatak keyfi yapayım dedim...
Dit dit... Mesaj...
Fikrim türlü vesveselerle allak-bullak...
O kadar çok kafa yordum ki bu geyik yüzünden, kuduz aşısını bulan Pasteur bile bu halime gıpta eder...
-Bu saatte beni hayat-memat meselesi olmadan kimse aramaz...
-Ya eski kırıklardan biri telefonumu öğrenip mesaj attıysa...
-Eşim telefonun sesini duymadı galiba...
-Ya da duydu benim ne yapacağımı görmek için uyur numarası yapıyor...
-Gerçekten uyuyorsa... Şimdi kalkmaya yeltendiğimde uyanacak...
-O zaman iyice baltayı taşa vururuz...
-En iyisi uygun zamanı bekleyip, sonra silmek...
-Fakat duyduysa...
-"Sabah sana mesaj atan kimdi?" diye mutlaka soracak...
-Mesaj bölümünde bugün tarihli mesajı görmeyince şüpheleri büyüyecek...
-Kavga kaçınılmaz hale gelecek...
Necip Fazıl'ın "Gördüm ki ateşte cımbızda yokmuş, fikir çilesinden büyük işkence" beyti adeta bende vücut buluyor...
Sorular saadet zinciri gibi...
Ama hiç biri saadet vadetmiyor...
Sonunda çaresizlik içinde, "Şerafettin gibi" ayaklarımın ucuna basa basa "Vakvakları ürkütmeden" mesajı açıyorum...
Güler misin ağlar mısın...
"Geyik ayağına geldi. Bu mesajı GEYİK yazarak... yanıtla 30 dakika geyik yap..."
Felaketi savuşturmanın huzuru içinde yeniden yatağa uzanıyorum...
Bir saat sonra mesaj zili tekrar çalıyor...
Aynı vesveseleri bir kez daha yaşıyorum...
Sonra...
"Geyik seni bekledi bekledi gitti... Geyiğin kalbini kırma..."
Elime geçirsem boynuzlarını kırıp mezar taşı yapacağım...
Hey gidi Cengiz Aytmatov...
Kırgız Irkını yok olmaktan kurtaran Boynuzlu Maral Ana'nın İngiliz Şebekesi'nin eline düştüğünü görmez misin?

Bir de diyorla ki; "Geyik candır..."

İyi de kardeşim, bu can o heyecanı ne kadar taşır...

Geyiğinki can da bizimki patlıcan mı?