4 Haziran 2010 Cuma

Göl'deki ben...

Bir derin gölsün sen daldım ruhuna.
Balık oldum, yosun oldum, taş oldum;
Bir yüce dağsın sen çıktım zirvene.
Rüzgar oldum, ağaç oldum, kuş oldum…

Çevreni süsleyen saz oldum bazen,
Vuslata çağıran söz oldum bazen,
Kıyında gezerken göz oldum bazen,
Gölge oldum, hayal oldum, düş oldum…

Çırpındım çırpındım duruldum şimdi.
Hasret kurşunuyla vuruldum şimdi.
Issız gecelere sarıldım şimdi.
Hüzün oldum, keder oldum, yaş oldum.

Sensiz yaşamakmış benim kaderim
Bağrıma taş basar çeker giderim
Hoşgör bazen sana sitem ederim
Baharı beklerken, kara kış oldum..

Bir bilsen (!) yokluğun zehirli hançer
Her ah'ta bağrımı ikiye biçer
Kara gündür sabret (!) bunlar da geçer
Yürek yangınıyla pişmiş aş oldum

Hiç yorum yok: