Uykularım dikenli yataklara uzanmış
Yüreğime saplanmış kıymık misali efkar
Melekler bedenimi dipsiz kuyuya atmış
Şimdi sonsuz boşlukta, o hüzünlü çığlık var
Havada kalan elim, ruhumu yırtan pençe
Peşimden kovalayan, sinsi bir sırtlan gibi
Ayağım tökezleyip, uçuruma düşünce
Gırtlağıma dolanır, yağlı bir urgan gibi
Cevapsız sorulara esir ettim aklımı
Tılsımlı düğümlerin anahtarları nerde?
Sevda yoksullarına, verin benim hakkımı
En geriden gelenler, neden en ileride?
Dünya mı ters dönüyor, ben mi tersine döndüm?
Gittikçe uzaklaştım varacağım menzilden
Katledilen aşkları, toplu mezara gömdüm
Ölüm var, ayrılık var bir şey gelmiyor elden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder